بسم الله الرّحمن الرّحیم
بحث مهدویت و ظهور حضرت مهدی (عج) از مسائل بسیار مهم در زمان پیامبر (ص) و امامان شیعه بود.
روایات بسیاری از پیامبر (ص) در این زمینه بجا مانده است که در آن ها از حضرت مهدی (ع) نام می برند.
از مسائلی که در این باب بسیار مهم و مورد بحث است، این است که این احادیث نزد اهل سنت و در کتب اهل سنت چه جایگاهی دارد؟
اهل سنت، صحاح سته را معتبرترین کتب خود بعد از قرآن می دانند. و در صحاح سته، صحیح بخاری و مسلم را معتبرترین می دانند.
احادیث مهدویت و نام حضرت مهدی (ع) در سه کتاب سنن ابوداوود، ابن ماجه، و ترمذی آمده است و و حتی ترمذی در سننش بابی را به این موضوع اختصاص داده است.
اما اهل سنت تقریبا به جایی رسیده اند که برای محو این موضوعات و یا غلط دانستن آنها حاضرند کتب بسیار معتبرشان صحیح مسلم و بخاری را نقد کنند. و در این نقد ها بسیاری از احادیث این دو کتاب را اشتباه دانسته اند. چه برسد به کتبی مثل سنن ابو داوود و ابن ماجه و ترمذی و نسائی.
آنها مسئله ای را مطرح می کنند و آن اینکه اگر احادیثی بوده که نام حضرت مهدی در آن ها آمده، پس چرا در صحیح مسلم بخاری نیامده است؟
